اکسولوتل: سمندری که توانایی بازسازی بدن را دارد

مجموعه: گیاهان،حیوانات و آکواریوم

آکسولوتل

دنیای شگفت‌انگیز سمندر مکزیکی یا اکسولوتل

پروفایل آکسولوتل

آکسولوتل یک سمندر نئوتنیک است و به عنوان یکی از غیرمعمول‌ترین و منحصر به فردترین گونه‌های سمندر در جهان شناخته می‌شود.

“ماهی پیاده‌روی مکزیکی” که معمولاً به آن اشاره می‌شود، در واقع ماهی نیست – بلکه یک دوزیست است. آکسولوتل را می‌توان در مکزیک در دریاچه‌ها و استخرهای آب شیرین یافت.

نمای کلی آکسولوتل

زیستگاه: دریاچه‌ها و استخرهای آب شیرین

مکان: مکزیک

طول عمر: 10 – 15 سال

اندازه: 15 – 45 سانتی‌متر (6 – 18 اینچ)

وزن: 2 – 8 اونس (0.06 – 0.1 کیلوگرم)

رنگ: سفید، صورتی و قهوه‌ای تیره

رژیم غذایی: کرم‌ها، بچه قورباغه‌ها، حشرات، ماهی‌های کوچک

شکارچیان: پرندگان (لک‌لک‌ها و حواصیل‌ها) و سایر ماهی‌های بزرگ

حداکثر سرعت: 15 کیلومتر در ساعت (10 مایل در ساعت)

تعداد گونه‌ها:1

وضعیت حفاظت:در معرض خطر جدی

آنچه این دوزیست را بسیار غیرمعمول می‌کند، نحوه رسیدن آن به بزرگسالی است. این دوزیست دگردیسی (فرآیندی که در آن ریه‌ها و پاها را رشد می‌دهند و به خشکی می‌روند) را که معمولاً در دوزیستان رخ می‌دهد، تجربه نمی‌کند. آکسولوتل ویژگی‌هایی را که در مرحله لاروی ایجاد می‌کند، حفظ می‌کند و آبشش‌های خود را نگه می‌دارد و زندگی آبزی را حفظ می‌کند.

آکسولوتل در مرحله بزرگسالی بین 15 تا 45 سانتی‌متر طول دارد. وزن آن‌ها حدود 0.06 تا 0.1 کیلوگرم خواهد بود، اما در اسارت می‌توانند به 0.5 کیلوگرم برسند.

آن‌ها معمولاً از گونه‌های کوچک‌تر آبزی زندگی می‌کنند، عمدتاً ماهی‌های کوچک، نرم‌تنان و بندپایان را هدف قرار می‌دهند. رژیم غذایی آن‌ها می‌تواند برای شامل کردن موجودات بیشتر آب شیرین مانند کرم‌های خشکی، تخم‌های سالمون و زئوپلانکتون متفاوت باشد.

آکسولوتل به عنوان یک گونه در معرض خطر جدی طبقه‌بندی می‌شود. در واقع، به دلیل معرفی گونه‌های مهاجم به زیستگاه آن و همچنین از دست دادن زیستگاه، تقریباً منقرض شده است.

سمندر مکزیکی

حقایق جالب آکسولوتل

آکسولوتل‌ها توانایی شگفت‌انگیزی برای بازسازی اندام‌های بدن و اندام‌های از دست رفته دارند.

به طور شگفت‌انگیزی، یک آکسولوتل می‌تواند اندام‌های از دست رفته خود را تنها در چند هفته بازسازی کند. حتی می‌تواند ریه‌ها، قلب، نخاع و بخش‌هایی از مغز خود را بازسازی کند، اگر دچار آسیب سر شود و بدون هیچ زخمی بهبود یابد. مطالعه‌ای توسط دانشگاه مینهسوتا نشان داد که پروتئینی به نام c-Fos برای روند بازسازی حیاتی است. استفان روی، استاد دانشگاه مونترال، به Scientific American توضیح داد:

می‌توانید نخاع را قطع کنید، خرد کنید، یک قطعه را بردارید و آن را بازسازی خواهد کرد. می‌توانید اندام‌ها را در هر سطحی – مچ، آرنج، بازو – قطع کنید و آن را بازسازی خواهد کرد و عالی است. هیچ چیز کم نیست، در محل قطع عضو هیچ زخمی روی پوست وجود ندارد، هر بافتی جایگزین می‌شود. آن‌ها می‌توانند همان اندام را 50، 60، 100 بار بازسازی کنند. و هر بار: عالی.

آکسولوتل می‌تواند همان اندام را تا 5 بار بازسازی کند. سپس متوقف می‌شود.

با این حال، تحقیقات در دانشگاه هاروارد این ادعا را رد می‌کند و نشان می‌دهد که ظاهراً محدودیتی در تعداد دفعاتی که آکسولوتل می‌تواند یک اندام را بازسازی کند وجود دارد.

دانشمندان کشف کردند که برای پنجمین بار، اندام‌های کمی می‌توانند به پتانسیل قبلی خود بازسازی شوند و در عوض، بافت اسکار شروع به تشکیل می‌کند. 

شاخه‌های پرمانند که از دو طرف سر آن بیرون زده‌اند، آبشش‌های آن هستند.

آکسولوتل‌ها آبشش‌های خود را حفظ می‌کنند، اما همچنین دارای ریه‌هایی هستند که کاملاً کار می‌کنند. آن‌ها اغلب برای یک جرعه هوا به سطح می‌آیند.

آکسولوتل همچنین بیش از 1000 برابر نسبت به سرطان مقاوم‌تر از پستانداران است.

دانشمندان امیدوارند که بتوانیم روزی از مقاومت طبیعی آکسولوتل برای از بین بردن سرطان و افزایش طول عمر خود استفاده کنیم. 

آکسولوتل‌ها فقط در مکزیک یافت می‌شوند.

زیستگاه طبیعی آن‌ها دریاچه شوچیمیلکو، یک شبکه باستانی از دریاچه‌ها و کانال‌ها در جنوب مکزیکوسیتی است. اگرچه آن‌ها همچنین در آکواریوم‌ها، مخازن آب و آزمایشگاه‌های تحقیقاتی در سراسر جهان زنده می‌مانند.

این آکسولوتل غذای خود را نمی‌جود، بلکه با استفاده از مکش تغذیه می‌کند.

این کار را با استفاده از ریک‌هایی انجام می‌دهد که در هم قفل می‌شوند و شکاف‌های آبششی را هنگام مکیدن غذا به دهان می‌بندند. آن‌ها گوشتخوار هستند و کرم‌ها، بچه قورباغه‌ها، حشرات و حتی ماهی‌های کوچک را می‌خورند.

به عنوان یک تغذیه‌کننده کف، آکسولوتل از شن استفاده خوبی می‌کند که با غذا مکیده می‌شود.

شن معمولاً با زندگی کوچک آبزی که در هنگام تغذیه به دهان آکسولوتل مکیده می‌شود، ترکیب می‌شود. با این حال، این چیز بدی نیست. ماهی در واقع از شن مصرف شده برای ایجاد یک عمل آسیاب کردن غذا استفاده خواهد کرد، تقریباً به همان روشی که پرندگان از شن برای کمک به شکستن غذا برای هضم استفاده می‌کنند. علاوه بر این، سمندر مکزیکی از شن در بدن خود برای تنظیم شناوری استفاده می‌کند.

اگرچه در معرض خطر جدی است، آکسولوتل شکارچیان بسیار کمی دارد.

در طبیعت، آکسولوتل تقریباً به تنهایی است، اگرچه چند رقیب آبزی دیگر دارد که سمندر مکزیکی را بخشی از زنجیره غذایی خود می‌دانند. کپور و تیلاپیا اتفاقاً طعم آکسولوتل را دوست دارند.

آناتومی آکسولوتل یک ویژگی بسیار منحصر به فرد به نام نئوتنی دارد.

این اصطلاحی است که برای توصیف حیواناتی استفاده می‌شود که ویژگی‌های جوانی خود را تا بزرگسالی بدون گذراندن مراحل زیادی از تغییر حفظ می‌کنند.

کلمه آکسولوتل از آزتک‌های باستانی که آن‌ها را گرامی می‌داشتند، آمده است و به معنای “سگ آبی” ترجمه می‌شود.

آکسولوتل ارتباط اسطوره‌ای با زوتل دارد که یک خدای سگ‌سر آزتک در اساطیر بود. زوتل خدای آتش، برق، ناهنجاری‌ها و مرگ بود. طبق افسانه، خدایان آزتک برای زنده نگه داشتن و حرکت خورشید در آسمان، باید خود را قربانی می‌کردند. با این حال، زوتل از قربانی شدن ترس داشت و به یک گیاه ماگوئری و سپس یک آکسولوتل تبدیل شد تا پنهان شود.

تشخیص سمندر مکزیکی نر و ماده آسان است.

نر بالغ دارای سر بزرگ و پهن و چشمانی بدون پلک است. آن‌ها همچنین دم بلندتری نسبت به ماده و یک کلواک متورم دارند که با پاپیلای پوشیده شده است. ماده‌ها کلواک کوچک‌تری همراه با یک بدن گرد و چاق دارند. ماده‌ها نیز اغلب کوتاه‌تر از نر هستند، اما همیشه اینطور نیست.

هم آکسولوتل نر و هم ماده دارای چهار ژن رنگدانه هستند که می‌توانند رنگ‌های مختلفی را در حین جهش تولید کنند. از آنجایی که پوست آن‌ها قابل نفوذ است، معمولاً این موجودات آبزی را به صورت آلبینو می‌یابند.

فصل تولید مثل آکسولوتل در اوایل سال تقویمی است.

از آنجایی که این ماهی تا زمانی که به سن 6 ماهگی رسید، به بلوغ جنسی رسیده بود، فصل تولید مثل معمولاً از مارس تا ژوئن ادامه دارد. تخم‌ریزی در اواخر زمستان صورت می‌گیرد که زمان دمای آب و سطح آن معتدل‌تر است. با این حال، تولید مثل معمولاً سالانه یک بار در طبیعت رخ می‌دهد، در حالی که در اسارت دو و گاهی سه چرخه تولید مثل امکان‌پذیر است.

آکسولوتل در طبیعت

مراسم جفت‌گیری شامل یک رقص است.

نر و ماده آکسولوتل با یک والس شروع به جفت‌گیری می‌کنند. اساساً این یک رقص بین دو نفر است که به عنوان مرحله آغازین جفت‌گیری عمل می‌کند.

هم نر و هم ماده در حین رقص به صورت دایره‌ای به یکدیگر مالیده و روی کلواک یکدیگر می‌لغزند. نر در نهایت یک توده مخروطی با یک کلاه اسپرم رها می‌کند. او این کار را پس از حدود 30 ثانیه تکان شدید دم انجام می‌دهد. ماده پس از نمایش تکان دادن دم، رسوب را با کلواک خود برمی‌دارد و لقاح آغاز می‌شود.

خصوصیات آکسولوتل

آکسولوتل ماده مقدار زیادی تخم در یک پوشش محافظ می‌گذارد.

ماده بین 300 تا 1000 تخم را در آب قرار می‌دهد. هر کدام به یک بستر محافظ متصل است. تخم‌ها به صورت جداگانه گذاشته می‌شوند و معمولاً روی گیاهان یا سنگ‌ها قرار می‌گیرند تا از آن‌ها در برابر شکارچیان محافظت شود. تخم‌ها در حدود دو هفته از تخم بیرون می‌آیند و آکسولوتل جوان از لحظه بیرون آمدن از تخم‌های خود مستقل هستند.

رژیم غذایی آکسولوتل

آزتک‌ها در مکزیک باستانی این ماهی‌ها را می‌خوردند و آن‌ها را به عنوان یک غذای خوشمزه که نه تنها یک خوراکی نادر تلقی می‌شد، بلکه برای اهداف تغذیه‌ای نیز مصرف می‌شد.

فرانچسکو کلاویجرو در سال 1787 اعلام کرد که آکسولوتل خوشمزه است و طعم و مزه آن شبیه کپور است.

متأسفانه، آکسولوتل در فهرست قرمز IUCN به عنوان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی شده است.

علل اصلی کاهش مداوم آن‌ها خشک شدن و آلودگی سیستم کانال و دریاچه‌ها در شوچیمیلکو و چالکو، به دلیل شهرسازی است. سمندر مکزیکی نیز برای اهداف دارویی و تجارت بین‌المللی حیوانات خانگی صید می‌شود.

توانایی بازسازی آکسولوتل

محققان با ساخت «پناهگاه‌ها» در شوچیمیلکو، آکسولوتل‌ها را تشویق می‌کنند تا تولید مثل کنند.

کیسه‌های سنگ و گیاهان نی به عنوان فیلتر در اطراف یک منطقه انتخاب شده عمل می‌کنند و آب تمیزتر به داخل پمپاژ می‌شود تا شرایط بهتری در تمیزترین قسمت زیستگاه باقی‌مانده آن‌ها ایجاد شود.  

طبقه‌بندی علمی

پادشاهی: جانوران

شاخه: طنابداران

کلاس: دوزیستان

راسته: یورودلا

خانواده: آمبیستوماتیده

جنس: آمبیستوما

نام گونه:

A. mexicanum

سوالات متداول درباره سمندر مکزیکی یا اکسولوتل

1. سمندر مکزیکی یا اکسولوتل چیست؟

سمندر مکزیکی یا اکسولوتل یکی از گونه‌های خاص سمندر است که به دلیل توانایی شگفت‌انگیز در بازسازی اعضای بدن خود مشهور است. این موجودات به طور عمده در آب‌های شیرین مکزیک زندگی می‌کنند.

2. اکسولوتل چه ویژگی‌هایی دارد؟

اکسولوتل دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است، از جمله توانایی بازسازی اعضای بدن، پوست مرطوب و رنگ‌های متنوع که به محیط زندگی خود بستگی دارد. این سمندر همچنین دارای آرواره‌های قوی و ظاهری شگفت‌انگیز است.

3. محل زندگی سمندر مکزیکی یا اکسولوتل کجاست؟

سمندر مکزیکی یا اکسولوتل عمدتاً در دریاچه‌ها و رودخانه‌های شیرین مکزیک یافت می‌شود. این گونه به خصوص در دریاچه چالکو و دریاچه ایکسکامالتان مشاهده می‌شود.

4. چرا سمندر مکزیکی یا اکسولوتل در خطر انقراض است؟

این سمندر به دلیل تخریب زیستگاه، آلودگی آب و شکار غیرمجاز در خطر انقراض قرار دارد. عوامل انسانی مانند ساخت و ساز و تغییرات اقلیمی نیز به کاهش جمعیت آن‌ها کمک کرده است.

5. چگونه می‌توان از سمندر مکزیکی یا اکسولوتل محافظت کرد؟

برای محافظت از سمندر مکزیکی یا اکسولوتل، حفظ زیستگاه‌های طبیعی، جلوگیری از آلودگی آب و ایجاد برنامه‌های آموزشی برای آگاه‌سازی مردم درباره اهمیت این گونه‌ها ضروری است.

سخن پایانی

در پایان، سمندر مکزیکی یا اکسولوتل نه تنها یک موجود زیبا و منحصربه‌فرد است، بلکه نمادی از شگفتی‌های طبیعت نیز به شمار می‌آید. توانایی‌های خارق‌العاده این سمندر در بازسازی اعضای بدنش، اهمیت بیشتری به تلاش‌ها برای حفاظت از زیستگاه‌های طبیعی آن داده است. در جهانی که محیط‌زیست به شدت تحت‌فشار قرار دارد، محافظت از این گونه نادر و زیبا، مسئولیتی است که همگی ما بر عهده داریم تا نسل‌های آینده نیز از این شگفتی‌های طبیعت بهره‌مند شوند.

  گرد آوری:بخش علمی بیتوته