به گزارش خبرنگار مهر، نصرتالله مجیدی، دکترای ادبیات فارسی و دبیر محفل ادبی «گَمبرون»، دوشنبه شب در ویژهبرنامه «نغمههای سعدی» که با محوریت پاسداشت آثار گرانسنگ این شاعر و نویسنده بزرگ فارسیزبان برگزار شد، با تأکید بر دشواری تحلیل آثار سعدی اظهار کرد: صحبت کردن درباره سعدی همانند آثارش “سهل ممتنع” است؛ از هر زاویهای که وارد شویم، نمیتوان به تمامی ابعاد آثار او پرداخت و حق مطلب را ادا کرد.
وی با اشاره به غلبه شهرت غزلیات سعدی در میان مخاطبان، اظهار داشت: متأسفانه امروز نثر سعدی، بهویژه گلستان، تا حدودی کمرنگ شده است. در حالی که این اثر یکی از قلههای نثر فارسی محسوب میشود.
مجیدی در ادامه به سیر تحول نثر فارسی پرداخت و گفت: از قرن دوم و سوم هجری که نثر فارسی دری آغاز شد، زبان ساده و بدون آرایهای داشت و بیشتر حالت تلگرافی و خبری داشت؛ اما این روند در قرون بعد، بهویژه در قرن ششم، به سمت پیچیدگی و تزئینات ادبی پیش رفت.
وی در ادامه گفت: در چنین فضایی، سعدی موفق شد نثر فارسی را به تعادل و زیبایی برساند؛ گلستان سعدی در اوج ظرافت، سادگی و عمق معنا قرار دارد و برخلاف برخی متون همدورهاش، صرفاً به نمایش صنعتگری زبانی نمیپردازد، بلکه پیامی روشن، انسانی و متعالی در خود دارد.
دبیر محفل ادبی گمبرون، در بخشی از سخنانش به جنبههای انتقادی نیز پرداخت و برخی حکایات گلستان را نیازمند بازنگری دانست و گفت: برخی داستانها، هرچند از نظر فصاحت و بلاغت عالی هستند، اما سوژه آنها ممکن است برای مخاطب امروز بهویژه نسل جوان، چندان مناسب نباشد؛ بهعنوان نمونه، در باب فایده خاموشی، داستانی نقل شده که ارتباطی با نتیجهگیری آن ندارد و ممکن است برای مخاطب امروز جاذبهای ایجاد نکند.
وی تأکید کرد: با وجود برخی نقدها، گلستان سعدی همچنان شاهکاری در نثر فارسی است؛ مسیری هموار و لذتبخش که خواننده را به تفکر، تأمل و زیبایی زبان فارسی دعوت میکند.
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید