مددکاری اجتماعی بالینی

مددکاری اجتماعی بالینی شاخه ای تخصصی از مددکاری اجتماعی است که بر تشخیص و درمان مسائل مربوط به سلامت روان تمرکز دارد.
مددکاری اجتماعی بالینی مراقبتی بهداشتی با تمرکز بر خدمات سلامت روان و درمان مشکلات رفتاری و زیستی-روانی اجتماعی را برعهده دارد.
به گزارش میگنا آندسته از مددکاران که بعنوان مددکاران اجتماعی بالینی شناخته می شوند،اغلب دارای مدرک کارشناسی ارشد در مددکاری اجتماعی (MSW) هستند و آموزش های نظارتی  و یا دوره های سوپر ویژن گسترده ای را تکمیل کرده اند.
برخی از متون گزارش کرده اند که در سال 1904 برای اولین بار رشته مددکاری اجتماعی بالینی در دانشگاه کلمبیا تأسیس شده است.

مددکاران بالینی معمولاً به مدارک تحصیلی کارشناسی ارشد یا دکترای تخصصی نیاز دارند و باید مجوزهای لازم را کسب کنند در کنار این برخی از مستندات نشان میدهد که ریشه‌های تاریخی آن به سازمان های خیریه از سال 1877 تا 1883 بازمی‌گردد.
 

مددکاران اجتماعی بالینی با استفاده از روش‌های مختلف، از جمله مشاوره فردی و گروهی، به بهبود کیفیت زندگی مراجعان کمک می‌کنند.
این متخصصان معمولاً در بیمارستان‌ها، مراکز بهداشت روان و سازمان‌های اجتماعی فعالیت می‌کنند و نقش مهمی در تسهیل دسترسی به خدمات درمانی و حمایت‌های اجتماعی ایفا می‌کنند.
هدف نهایی این دسته از مددکاران ارتقاء سلامت روان و رفاه اجتماعی است.

آنها به افراد، خانواده ها و گروه ها درمان و مشاوره ارائه می دهند و به چالش هایی مانند اضطراب، افسردگی، تروما و مشکلات روابط رسیدگی می کنند.
بنظر میرسد حضور مددکاران اجتماعی بالینی در محیط های مختلف، از جمله بیمارستان ها و کلینیک های سلامت روان جامعه ضروری است.
هدف مددکاران اجتماعی بالینی با ادغام تکنیک‌های درمانی با درک عمیق سیستم‌های اجتماعی، بهبود رفاه روانی اجتماعی مراجعان و مشتریان خود و توانمندسازی آن‌ها برای عبور مؤثر از چالش‌های زندگی است.
مددکاری اجتماعی بالینی به عنوان یک حرفه مراقبت بهداشتی تعریف می شود که از نظریه ها و روش های مختلفی برای ارائه خدمات بهداشت روانی استفاده می کند.
مددکاری اجتماعی بالینی بر دیدگاه*شخص در محیط*تأکید می کند.

مددکاری اجتماعی توضیح میدهد که چگونه تجربیات فردی تحت تأثیر بافت اجتماعی آنها قرار می گیرد.

این رویکرد نه تنها به جنبه‌های روان‌شناختی وضعیت مشتری، بلکه به عوامل اجتماعی و محیطی که ممکن است در چالش‌های آن‌ها کمک کنند نیز بپردازند

مسئولیت های اصلی مددکاران اجتماعی بالینی در چندین فعالیت کلیدی شرکت می کنند:

– ارزیابی و تشخیص: استفاده از ابزارهایی مانند DSM (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) برای ارزیابی نیازهای مراجع.
-برنامه ریزی درمان: توسعه استراتژی های درمانی مناسب بر اساس ارزیابی های فردی.
– مداخلات مستقیم: ارائه درمان فردی، گروهی یا خانوادگی برای رسیدگی به مسائل مربوط به سلامت روان مانند ضربه، اعتیاد و تعارضات روابط.
-مدیریت مورد: هماهنگی مراقبت و منابع برای مراجعان به منظور بهبود رفاه کلی آنها