مطالعه جدید نشان می‌دهد که وقت گذراندن در طبیعت به مدت دو ساعت در هفته، پریشانی عاطفی کودکانی را که با چالش‌های سلامت روان دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند کاهش می‌دهد.
براساس گزارش کیفیت و نابرابری‌های مراقبت‌های بهداشتی ملی سال ۲۰۲۲، حدود ۲۰ درصد از کودکان و جوانان ۳ تا ۱۷ ساله از یک اختلال روانی، عاطفی، رشدی یا رفتاری رنج می‌برند.
دوز طبیعت
این مطالعه که روز جمعه در ژورنال آزاد جاما منتشر شد، تأثیر حضور در طبیعت بر رفتار و سلامت روان را مورد ارزیابی قرار داد.
ماری-کلاد جفروی، روان‌پزشک دانشگاه مک‌گیل در مونترآل، گفت: «ایده این پروژه در جریان همه‌گیری و هم‌زمان با این شکل گرفت که مردم نسبت به خطرات حضور طولانی‌مدت در داخل مدرسه برای سلامت کودکان احساس نگرانی کردند.» نویسنده ارشد این مطالعه در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «تصور کردم که شاید بتوانیم یک ابتکار عمل رایگان و امکان‌پذیر داشته باشیم تا بچه‌های مدرسه بتوانند در طبیعت وقت بگذرانند و تأثیر این کار بر خلق‌و‌خو و رفتار آن‌ها را اندازه‌گیری کنیم.»
سی‌و‌سه مدرسه متشکل از هزار و ۱۵ دانش آموز با شرایط اجتماعی و اقتصادی مختلف در این مطالعه شرکت کردند. نیمی از مدارس (گروه مداخله) یک برنامه مشخص شامل ۱۲ هفته کلاس به مدت دو ساعت در هفته در طبیعت داشتند و نیمی دیگر (گروه کنترل) فاقد این برنامه بودند و با کلاس‌های سنتی خود ادامه دادند.
این مطالعه نشان داد که تفاوت قابل‌ملاحظه‌ای در علائم سلامت روان کودکان هردو گروه وجود ندارد.
با این‌حال، کودکانی که پیش‌تر مشکلات بهداشت روانی بیشتری داشتند، با حضور در گروه مداخله به نتایج بهتری در زمینه تسکین علائم دست پیدا کردند.
جفروی گفت: «ما متوجه شدیم کودکانی که علائم روانی بیشتری داشتند، پس از مداخله با کاهش علائم مواجه شدند.»
به گفته جفروی، این نشان می‌دهد که برنامه‌های مبتنی بر طبیعت «مزایای خاصی» برای کودکانی دارند که با آسیب‌های سلامت روان زندگی می‌کنند و عملاً سلامت روان کودکان مدرسه‌ای را تعدیل می‌کنند.
تیانا لوس، محقق فوق دکترای دانشگاه مونترآل و نویسنده اصلی مطالعه، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «این مداخله هزینه اندکی داشت، با استقبال خوبی مواجه شد و هیچ خطری هم نداشت که باعث شد به راهبردی نویدبخش برای مدارسی تبدیل شود که به فضای سبز دسترسی دارند.»
مداخله‌ای بدون ریسک
در مداخله طبیعت‌محور به معلمان گفته شد که کلاس‌های همیشگی ریاضی، زبان یا علوم خود را با فعالیت‌های کوتاه‌مدت برای ارتقای سلامت روان از جمله نقاشی و پیاده‌روی آگاهانه ترکیب کنند.
معلمان در پایان این برنامه سه‌ماهه از بهبود رفتار دانش‌آموزان و بویژه آن‌هایی خبر دادند که با مسائلی مانند اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و تکانشگری دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند. مصاحبه‌ها نشان دادند که کودکان در پی حضور در طبیعت با آرامش، خون‌سردی و تمرکز بیشتری در کلاس حاضر می‌شوند.
جفروی به اپک تایمز گفت: «بله، وقت گذراندن کودکان در طبیعت با مزایای سلامت روانی همراه است، بویژه اگر کودکان به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی مبتلا باشند.»
او گفت: «به‌طور کلی، تحقیقات به‌طور فزاینده از این ایده حمایت می‌کنند که حضور در طبیعت می‌تواند به کاهش علائم اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی کمک کند.»
او گفت: «نکته مهم این است که خانواده‌ها برای استفاده از طبیعت حتماً نباید در حومه شهر زندگی کنند. طبیعت همه‌جا و حتی در شهرها در دسترس است.»
جفروی گفت: «فعالیت‌های ساده مانند پیاده‌روی در پارک محله، بازی کردن در فضای باز در فصل‌های مختلف و تماشای پرندگان یا ابرها «می‌تواند لحظات ارزشمندِ تعامل و آرامش را برای کودکان رقم بزند.»
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید