میگنا

فضای مجازی پر است از ویدیوهای عجیب و غریب از کودکانی که رفتارهای بزرگسالان را تقلید می‌کنند و الفاظی می‌گویند یا حرکاتی انجام می‌دهند که نه تنها برای سن و سالشان خیلی زیادی است، بلکه از شأن خانواده‌ها نیز خیلی دور است.

دکتر محمدرضا مقدسی پدر و بنیانگذار تاب آوری در ایران بر این باور است زیبایی چشم را جذب می‌کند، اما جذابیت دل را تسخیر می‌کند. جذاب بودن یعنی اصیل، آگاه، بااحساس و بااعتماد به نفس بودن ، سلامت روان، جذابیت و تاب‌آوری یک چرخه مثبت می‌سازند.

مریم فرجی روانشناس و مربی مهارتهای زندگی بر این بارو است پیش‌داوری یک گرایش ذهنی است که قبل از شناخت واقعی، نظر نهایی را شکل می‌دهد و در زندگی فردی و اجتماعی اثرات مهم و گاهی منفی دارد.

دکتر محمدرضا مقدسی پدر و بنیانگذار تاب آوری در ایران بر این باور است ابعاد فرهنگی تاب‌آوری نوجوانان به مجموعه‌ی ارزش‌ها، باورها، هنجارها، الگوهای رفتاری و حمایت‌های اجتماعی گفته می‌شود که از دل فرهنگ یک جامعه برمی‌آیند و بر شیوه‌ی مقابله‌ی نوجوانان با مشکلات و بحران‌های زندگی تأثیر می‌گذارند.

عفت حیدری فرهنگ یار تاب آوری ایران بر این باور است افکار خودکار مثبت، رکنی از ارکان تاب‌آوری ذهنی هستند؛ زیرا به فرد کمک می‌کنند موقعیت‌های دشوار را فرصتی برای رشد ببینند، نه دلیلی برای شکست.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که هوش نقش کلیدی در چگونگی پردازش گفتار در محیط‌های پر سر و صدا دارد.

رییس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور گفت: خدمات روانشناسی و مشاوره جزو خدمات روانی است و روانشناسان مثل پزشکان می‌توانند در خانه خود دفتر بزنند؛ از شهرداری می خواهم باتوجه به هزینه‌های بالای اجاره‌ها، این مسئله را حل کند تا روانشناسان اجازه کار بیشتری داشته باشند.

مداخله در بحران خودکشی به مجموعه اقدامات فوری، هدفمند و حمایتی گفته می‌شود که با هدف پیشگیری از اقدام به خودکشی و کاهش خطر برای فرد در شرایط بحرانی انجام می‌گیرد.

نرگس زمانی روانشناس بر این باور است که سکوت عاطفی حالتی است که در آن فرد احساسات مثبت یا منفی خود را ابراز نمی‌کند

دکتر لیداجراحی بر این بارو است درمان افسردگی با دارو هنگامی موفق‌تر است که درمانگر و بیمار هر دو بدانند دارو مانند «یک ابزار» است — که برای استفاده صحیح آن، باید کل سیستم جسمانی و روانی فرد را در نظر گرفت.

دکتر منیر بیگلربیگی بر این باور است کاهش رضایت زناشویی یعنی فاصله گرفتن تدریجی زوجین از احساس رضایت، صمیمیت و خوشبختی مشترک که ممکن است در صورت تداوم، به تعارض، سردی عاطفی یا حتی جدایی منجر شود.

سال‌ها پیش یکی از بخش‌های روانشناسی هاروارد، مطالعه جالبی را انجام داده بود و به نتایجی رسیده بود که به‌نظر می‌رسد، برای امروز و حال و روز ما بسیار مناسب باشد.