اختصاص کود شیمیایی به ۹ شهرستان چای خیز گیلان

به گزارش خبرنگار مهر، حسن همتی صبح دوشنبه در گفتگو با رسانه‌ها اظهار کرد: گیاه چای بیش از هر محصول دیگر به کود دهی از جمله کود نیتروژن به دلیل برداشت مداوم از برگ‌های سبز غنچه‌ها به همراه دو برگ وابسته است.

همتی به آمار سهمیه کود شهرستانی و توزیع مناطق چایکاری بر اساس سهم زیر کشت دیم و آبی باغات چای در سال زراعی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ اشاره کرد و گفت: در ۹ شهرستان مربوطه ۲۵۳۸۹ هکتار اراضی زیر سطح کشت چای قرار دارد، با توجه به مقدار سطح زیر کشت به شهرستان رشت مقدار ۴۷۰ تن، فومن ۱۴۱۵ تن، شفت ۵۴۰ تن، لاهیجان ۲۹۵۵ تن، آستانه ۱۹۰ تن، سیاهکل ۶۱۵ تن، لنگرود ۳۰۹۵ تن، املش ۲۷۳۵ تن، رودسر ۲۷۶۰ تن کود به تفکیک اوره، فسفات، پتاس سهمیه تعلق گرفته است.

وی ادامه داد: به طور معمول کود نیتروژنی که در باغ‌های چای استفاده می‌شود از نوع اوره با ۴۶ درصد نیتروژن می‌باشد این نیاز به کود نیتروژنی، وابسته به وضعیت باغ، عملکرد بوته، نوع آبیاری، هرس و حتی آفات و بیماری‌ها است.

مدیر شرکت خدمات حمایتی کشاورزی استان گیلان با بیان اینکه هرچه باغ‌ها از نظر اسکلت و هرس و آبیاری وضعیت بهتری داشته باشند به همان اندازه عملکرد بیشتر و نیاز به کود اوره بیشتری خواهند داشت، گفت: تحقیقات انجام شده در پژوهشکده چای نشان داد که به ازای هر تن برگ سبز استحصالی از باغ چای حدود ۵۰ کیلوگرم کود اوره مورد نیاز است؛ بنابراین نیاز کود دهی باغ‌ها با آبیاری بیشتر از دیم است.

به گفته همتی، باغ‌های دیم که عملکرد بین ۵ تا ۷ تن برگ سبز دارند مقدار کود نیتروژنی مورد نیاز بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ کیلو گرم است، اما باغ‌هایی که ۱۵ تا ۲۰ تن عملکرد دارند قطعاً از نوع آبیاری هستند و نیاز کودی آنها حد و ۶۰۰ تا ۸۰۰ کیلو گرم کود است دلیل آن این است که قسمتی از نیاز کودی از طریق آب- کود به باغ اضافه می‌شود که این روش راندمان بالایی دارد و لذا هدر رفت کود و مصرف آن را کاهش می‌دهد.

وی با تاکید بر لزوم رعایت اعتدال در کود دهی باغات افزود: زیاده روی در مصرف اوره نیز سبب مشکلات زیادی شده است از جمله اسیدی شدن باغ‌های چای است.

همتی در پایان گفت: حدود ۵۰ درصد باغات چای کشور ‏pH خاک کمتر از چهار و نیم (۴.۵) دارند، هرچند کنترل اسیدیته زیادی خاک باغ‌های چای در سال‌های اخیر توسط پژوهشکده مطالعه شده و دستورالعمل‌ها و راهکارهایی برای آن نوشته و در تالار ترویج در دسترس عموم قرار دارد؛ اما به دلیل هزینه بالای اصلاح pH جا انداختن این موضوع در عرصه باغداری چای کاری دشوار است و نیاز به همت جمعی دارد.