به گزارش آیمد 90 با معرفی محمدرضا ظفرقندی به عنوان وزیر پیشنهادی بهداشت به مجلس شورای اسلامی، به یکباره موجی از حمایت ها از وی در فضای مجازی راه افتاد. اما، نکته مهم این همراهی و هواخواهی، چهره هایی هستند که با نیت کاملا شخصی، به حمایت از گزینه احتمالی وزارت بهداشت دست زده اند.
کسانی که این روزها خود را حامی و دلسوز نظام سلامت معرفی می کنند، دو دسته اند.
گروه نخست، افرادی هستند که در این سالها هیچ مسئولیتی در وزارت بهداشت نداشته و فقط از دور، مشغول رصد حوزه سلامت و وزارت بهداشت بوده اند.
گروه دوم، اما افرادی هستند که در وسط میدان بوده اند؛ اما هیچ اعتراض و انتقادی به مدیریت حوزه سلامت نداشته و بالعکس، در مقاطعی از مدیریت بر مسند کار هم، دفاع کرده اند.
شاید بتوان گروه دوم را برای حوزه سلامت کشور، آسیب زاتر دانست. زیرا، این گروه از حامیان به اصطلاح نظام سلامت، همواره به دنبال منافع شخصی هستند و هر لحظه امکان دارد پوست بیاندازند و چهره ای جديد از آنها ببینیم.
از همین رو، لازم است که وزیر مربوطه مراقب اطراف و اطرافیان خود باشد که مبادا این طیف از حامیان سلامت، به ریسمان وزارت بهداشت چنگ بیاندازند.
آقای ظفرقندی خوب می تواند سره را از ناسره تشخیص دهد، اما آدمی است و احتمال اینکه در تصمیم گیری ها و انتخاب افراد سالم و توانمند برای پیشبرد اهداف نظام سلامت، خطا کند، بعید نیست.
بنابراین، ذکر دو نکته خطاب به دکتر ظفرقندی، خالی از طرح نیست. چنانچه رای اعتماد مجلس شورای اسلامی را گرفتید و راهی ساختمان ایوانک شدید، در ابتدا ببینید چه کسانی و با چه اهدافی از شما حمایت کرده اند. آیا حامیان شما جزو همان گمنامان سالهای اخیر بوده اند که به یکباره پیدا شده اند. و یا اینکه نه، جزو کسانی هستند که همواره در کف نظام سلامت بوده و هستند، اما به فراخور شرایط و اقتضائات، رنگ عوض می کنند.
آقای ظفرقندی! خیلی مهم است که بدانید دوستان واقعی شما نمی توانند از این دو گروه و دسته باشند. این افراد فقط برای اهداف و مقاصد کاملا شخصی تلاش می کنند و اصلا هم مهم نیست که شما در مسیر خدمت، احیانا زمین بخورید.
منظورم کسانی است که تا دیروز موافق حذف ارز ترجیحی بودند و آن را عامل رانت و فساد در چرخه اقتصاد سلامت می دانستند و حالا معتقدند؛ حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی عامل تمام بدبختی های نظام سلامت است.
کسانی که با مدیران دولت سیزدهم راه پیمودند و معترض به شرایط حاکم بر نظام سلامت نشدند، اما حالا جزو منتقدین سرسخت سیاست ها و برنامههای همین دولت سیزدهم شده اند.
جناب ظفرقندی! من خود شما را می شناسم و به تفکرات ارزشمندتان در حوزه سلامت احترام می گذارم. اما نمی دانم وقتی بر مسند وزارت بهداشت تکیه زدید، آیا همچنان با همان روحیه برای موفقیت نظام سلامت تلاش خواهید کرد.
آقای دکتر! حال سلامت خوب نیست و دلیل آن هم، نه کمبود دارو، نه تجهیزات پزشکی و نه کمبود بودجه است. البته که همه این عوامل در بهبود نظام سلامت کشور موثرند، اما مهم ترین علت خوب نبودن حال سلامت کشور، وجود کسانی است که سلامت مردم را دستمایه اهداف شخصی خود ساخته و حاضرند به هر قیمتی که شده به مقاصد خود برسند؛ حتی اگر قرار باشد زیر پای شما را خالی کنند.
آقای ظفرقندی! ببینید چه کسانی به ریسمان وزارت بهداشت چنگ انداختهاند تا بتوانند خود را بالا بکشند.
برچسب هاارز تجهیزات پزشکی نظام سلامت
در حافظه کپی شد
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید