تشکری تأکید کرد: مدیریت و درمان اختلالهای رفتاری و پرخاشگری در کودکان نیازمند مشارکت یک تیم چندتخصصی متشکل از روانشناسان، مشاوران، پزشکان، معلمان و والدین است. اعمال استراتژیهای رفتاری مثبت، محدود کردن تماس با محیطهای آسیبرسان، ارتقاء ارتباطات بین افراد مهم زندگی کودک و تقویت مهارتهای ارتباطی و مذاکره میتواند نقش موثری در بهبود رفتار کودک داشته باشد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز، شناسایی عوامل مؤثر بر پرخاشگری را نخستین گام در مهار آن دانست و توضیح داد: این عوامل ممکن است شامل مسائلی همچونعدم توانایی در ادراک و تفسیر درست احساسات، ناتوانی در مدیریت خشم و استرس، نقص ارتباطات خانوادگی و یا قرار گرفتن در محیطی ناپایدار باشد.
فوقتخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، همچنین به روشهای کنترل و کاهش پرخاشگری اشاره کرد و گفت: آموزش مهارتهای اجتماعی، مشاوره روانشناختی، ورزش و فعالیتهای بدنی، بهبود روابط خانوادگی، تغییر رفتارهای نادرست و تقویت اعتماد به نفس از جمله اقدامات مؤثر در این زمینه هستند. در برخی موارد از پرخاشگری نیز تجویز دارو میتواند کمککننده باشد.
تشکری خاطرنشان کرد: روانپزشک پس از ارزیابی تشخیصی، ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی برای کنترل پرخاشگری در کودکان تجویز کند. از آن جهت که برخی بیماران به دلیل پرخاشگری شدید ممکن است به خود یا دیگران آسیب بزنند، بهگونهای که عواقب آن بسیار ناخوشایند باشد، در این شرایط، بستری در بخشهای روانپزشکی کودک و نوجوان ضروری است و امروزه اورژانسهای روانپزشکی آمادگی لازم برای پذیرش و ارائه خدمات درمانی به این بیماران را دارند.
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید