«نظر شما به عنوان طراح تشکیل سازمان نظام روانشناسی درباره الزام اخذ برگه سلامت روان برای متقاضیان پروانه اشتغال چیست؟»
پاسخ من همواره روشن و قاطع بوده است:
من نه تنها با اخذ این برگه مخالفم، بلکه با هرگونه آزمون اجباری برای همکاران آیندهمان مخالفت میکنم. اما این مخالفت، ریشه در احساسات شخصی ندارد؛ بلکه برپایه اصول قانونی و اخلاقیِ بنیادین استوار است که در ادامه به شرح آنها میپردازم:
۱. مخالفت با قانون مصوب مجلس شورای اسلامی
بر اساس قانون تأسیس سازمان نظام روانشناسی که به تصویب مجلس رسیده است، تشخیص حدود صلاحیت حرفهای روانشناسان، تنها در حیطه اختیارات کمیسیونهای تخصصی داخلی خود سازمان است. هرگونه دخالت نهاد یا سازمان دیگر در این فرآیند، مغایر صریح با قانون است. ما برای استقلال حرفهای خود قانون داریم؛ باید به آن احترام بگذاریم.
۲. عدم تصریح قانونی به آزمون و ارزیابی اجباری
در هیچ بخشی از قانون سازمان، هیچ اشارهای به الزام متقاضیان برای گذراندن آزمون یا ارزیابی سلامت روان توسط نهادهای خارج حتی توسط سازمان نشده است. بنابراین، این اقدام فاقد هرگونه پشتوانه قانونی است و به خودی خود اقدامی غیرقانونی محسوب میشود.
۳. فاقد وجاهت قانونی بودن مصوبه
این الزام، حتی یک مصوبه رسمی از سوی هیئت مقرراتزدایی نیست! بلکه صرفاً حاصل یک توافق شخصی و غیررسمی بین مرکز مقرراتزدایی و ریاست وقت سازمان بوده است. در صورتی که طرفین این توافق فاقد اختیار ووجاهت قانونی بوده چگونه میتوان بر اساس یک توافق فاقد اعتبار قانونی، بار سنگینی بر دوش هزاران متقاضی گذاشت؟
۴. عدم اعتبار علمی و ایجاد اطاله وقت
این فرآیند نه تنها از نظر قانونی مشکل دارد، بلکه از نظر علمی نیز فاقد اعتبار است. آیا میتوان سلامت روان یک فرد را که مفهومی پیچیده و چندبعدی است با چنین روشهای کلیشهای و دفعی سنجید؟ این کار تنها باعث اتلاف وقت و ایجاد مانع غیرضروری در مسیر اخذ پروانه برای همکاران میشود.
۵. هشدار اخلاقی به اصرارکنندگان
به همکارانی که اصرار بر تداوم این روند دارند، هشدار میدهم: این اقدام نه تنها توهینی به شأن و منزلت روانشناسان که سربازان خط مقدم سلامت روان جامعه هستند محسوب میشود، بلکه حس کاذب «ناجیگری» ایجاد میکند و ممکن است این شائبه را ایجاد کند که برای اهداف تجاریِ پنهان، مانند جذب مخاطب برای دورههای آموزشی خاص یا ایجاد انحصارگری این اصرار صورت میگیرد!
جمعبندی نهایی:
ما برای آنکه سازمان نظام روانشناسی را بنیان نهادیم که حافظ حقوق حرفهای همکاران و ارتقادهنده استانداردهای علمی باشد، نه آنکه با ایجاد موانع غیرقانونی و غیرعلمی، مسیر خدمترسانی را دشوار کند.
بیایید به اصول قانونی خود بازگردیم. بیایید به همکارانمان اعتماد کنیم. بیایید انرژی خود را نه برای ایجاد مانع، که برای توانمندسازی واقعی جامعه روانشناسی کشور متمرکز کنیم.
پاینده و پیروز باشید،
محمدابراهیم مداحی
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید