سمیرا زارعی مدیر عامل همیاران سلامت روان استان کردستان در گفتگویی اختصاصی با میگنا گفت افکار خودکشی می‌تواند ناشی از مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، استرس و احساس درماندگی باشد. همچنین عوامل اجتماعی مانند طرد شدن، تنهایی، مشکلات مالی و خانوادگی نیز می‌توانند در بروز این افکار نقش داشته باشند. افراد مبتلا به بیماری‌های جسمی مزمن نیز ممکن است به دلیل درد و ناتوانی دچار افکار خودکشی شوند. در هر صورت، این افکار خطرناک هستند و نیاز به کمک و حمایت روانی دارند.
علل افکار خودکشی
1.اختلالات روانی: افسردگی، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، و اختلال اضطراب از جمله اختلالاتی هستند که می‌توانند خطر افکار خودکشی را افزایش دهند.
اختلالات روانی، شامل افسردگی، اضطراب و اختلال دوقطبی، می‌توانند به افکار خودکشی منجر شوند. این اختلالات معمولاً با احساس ناامیدی، تنهایی و بی‌ارزشی همراه هستند. فرد ممکن است در مواجهه با مشکلات زندگی، احساس ناتوانی کند و به خودکشی به عنوان راهی برای فرار از درد فکر کند. حمایت اجتماعی، درمان‌های روانشناختی و داروها می‌توانند به کاهش این افکار کمک کنند. مهم است که افرادی که این افکار را تجربه می‌کنند، به دنبال کمک حرفه‌ای باشند و احساسات خود را با دیگران در میان بگذارند.
2.تجربیات زندگی: حوادث استرس‌زا مانند شکست‌های عاطفی، از دست دادن عزیزان، یا مشکلات مالی می‌توانند به بروز این افکار منجر شوند. زندگی گاهی به چالش‌های سختی می‌انجامد که احساس ناامیدی و تنهایی را به همراه دارد. افکار خودکشی ممکن است به دلیل فشارهای روانی، مشکلات مالی یا روابط ناپایدار به وجود آیند.
در این لحظات، مهم است که به یاد داشته باشیم که امید همیشه وجود دارد و کمک در دسترس است. صحبت کردن با دوستان، خانواده یا متخصصان می‌تواند راهی برای کاهش بار عاطفی و یافتن راه‌حل‌های جدید باشد. زندگی ارزشمند است و هر فردی می‌تواند با حمایت و عشق، به سمت نور و بهبودی حرکت کند.
3.سابقه خانوادگی: وجود سابقه مشکلات روانی یا خودکشی در خانواده نیز می‌تواند فرد را در معرض خطر قرار دهد. سابقه خانوادگی و افکار خودکشی موضوعاتی حساس و پیچیده هستند که می‌توانند تحت تأثیر عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی قرار گیرند. افرادی که در خانواده‌هایشان سابقه اختلالات روانی یا خودکشی دارند، ممکن است بیشتر در معرض این افکار قرار گیرند.
این افکار می‌توانند ناشی از احساس تنهایی، ناامیدی یا عدم حمایت اجتماعی باشند. مهم است که افراد با این افکار، به دنبال کمک حرفه‌ای باشند و از حمایت خانواده و دوستان بهره‌مند شوند. گفتگو درباره این مسائل می‌تواند به کاهش تابوها و افزایش آگاهی کمک کند و افراد را به سمت درمان هدایت کند.
انواع افکار خودکشی
-غیرفعال: فرد به خودکشی فکر می‌کند اما هیچ قصد یا برنامه‌ای برای انجام آن ندارد. فردی که به افکار خودکشی فکر می‌کند اما هیچ قصد یا برنامه‌ای برای انجام آن ندارد، ممکن است در حال تجربه احساسات و وضعیت‌های روانی پیچیده‌ای باشد. این افکار می‌توانند ناشی از احساس ناامیدی، اضطراب، افسردگی یا دیگر اختلالات روانی باشند، اما در عین حال، عدم وجود برنامه یا قصد برای انجام خودکشی نشان‌دهنده این است که فرد هنوز در جستجوی راه‌حل‌ها و امید است.
– فعال: فرد نه تنها به خودکشی فکر می‌کند بلکه قصد دارد اقداماتی برای انجام آن انجام دهد. فردی که به خودکشی فکر می‌کند، ممکن است احساس تنهایی، ناامیدی و بی‌پناهی کند. افکار خودکشی فعال به معنی اشتغال ذهنی شدید فرد در حول و حوش خودکشی است که به صورت جدی و با قصد نابودی در ذهن وی جریان دارد.
این احساسات می‌توانند او را به سمت اقداماتی برای پایان دادن به زندگی‌اش سوق دهند. در چنین شرایطی، مهم است که او به دنبال کمک باشد. گفتگو با دوستان، خانواده یا مشاوران می‌تواند به کاهش بار عاطفی و پیدا کردن راه‌حل‌های سالم کمک کند. همچنین، آگاهی از وجود خط‌های کمک و منابع روانشناسی می‌تواند نجات‌بخش باشد. یادآوری این نکته که زندگی ارزشمند است و تغییر ممکن است، می‌تواند امید را در دل او زنده کند.
افکار خودکشی معمولاً قابل درمان هستند و می‌توان با کمک مشاوران و متخصصان سلامت روان، به بهبود وضعیت فرد کمک کرد.
افکار خودکشی معمولاً نشانه‌ای از درد عاطفی عمیق و مشکلات روانی هستند که می‌توانند قابل درمان باشند. با مراجعه به متخصصان روانشناسی و روانپزشکی، افراد می‌توانند از روش‌های درمانی متنوعی مانند مشاوره، درمان شناختی-رفتاری و دارو درمانی بهره‌مند شوند. همچنین، حمایت اجتماعی از خانواده و دوستان نقش مهمی در بهبود وضعیت فرد دارد. مهم است که افراد بدانند تنها نیستند و کمک در دسترس است. با دریافت درمان مناسب، بسیاری از افراد می‌توانند به زندگی مثبت و معناداری بازگردند و افکار خودکشی را پشت سر بگذارند.
افکار خودکشی اغلب با اختلالات روانی مانند افسردگی در ارتباط هستند. هرچه افسردگی شدیدتر باشد، ریسک خودکشی بالاتر است. با این حال، افکار خودکشی معمولاً قابل درمان هستند و نباید آنها را نادیده گرفت.
روش‌های متعددی برای کنترل این افکار وجود دارد، از جمله مشاوره، درمان‌های دارویی، و تکنیک‌های مدیریت استرس البته برخی مطالعات برخی از مطالعات نشان داده اند که آموزش و تقویت تاب‌آوری می‌تواند به بهبود سلامت روان و کاهش خطر افکار خودکشی کمک کند.
مهم است که افرادی که به این افکار دچار هستند، به دنبال کمک باشند و احساسات خود را با دیگران در میان بگذارند تا از تنهایی و ناامیدی رهایی یابند.
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید