چرا مردان بیشتر از زنان احساس انزوا می‌کنند؟

پژوهش دقیقی که سال ۲۰۲۱ توسط مرکز بررسی زندگی آمریکایی انجام شد، نشان می‌دهد زندگی اجتماعی در ایالات متحده کمتر از گذشته دوستانه شده است. در سه دهه گذشته، تعداد دوستان نزدیک آمریکایی‌ها به شدت کاهش یافته است.

این مطالعه نشان داد مردان بیش از همه تحت تأثیر این کاهش روابط دوستانه قرار می‌گیرند.  درصد مردانی که دوستان صمیمی دارند از سال ۱۹۹۰ به نصف کاهش یافته و از ۵۵ درصد به ۲۷ درصد رسیده است. همچنبن درصد مردانی که هیچ دوست صمیمی ندارند نیز از ۳ درصد به ۱۵ درصد افزایش یافته است.

در همان سال، بی‌بی‌سی، بررسی تحقیقاتی در مورد تنهایی در میان فرهنگ‌ها، سن و جنسیت و تعامل بین این عوامل را در ۲۳۷ کشور انجام داد.

این مطالعه – که در مجله “شخصیت و تفاوت‌های فردی” منتشر شد و بر روی ۴۶ هزار و ۵۴ شرکت‌کننده مقایسه شد، نشان داد شرکت‌کنندگان مرد گزارش کردند که در تمام سنین بیشتر از شرکت‌کنندگان زن احساس تنهایی می‌کنند. تأثیر فرهنگ اجتماعی بر احساس تنهایی برای مردان بیشتر از زنان بود، به طوری که اغلب شرکت‌کنندگان مرد احساس تنهایی را بیشتر از شرکت‌کنندگان زن در همه سطوح گزارش کردند.

رهایی از شر دوستی‌های عاطفی

بر خلاف زنانی که کانال‌های ارتباطی و دوستی با دیگران را پیدا می‌کنند که علایق یا مسئولیت‌های مشابهی دارند، مانند «گروه‌های مادران» یا گروه‌هایی که به مادران در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی، چه در مدارس یا باشگاه‌های اجتماعی اختصاص داده شده‌اند، مردان از فقدان نهادهای اجتماعی رنج می‌برند که بتواند آنها را به هم پیوند دهد.
این پدیده‌ای است که توسط ریچاردز ریوز، نویسنده کتاب «درباره پسران و مردان» توصیف شده است:  چرا مرد مدرن رنج می‌برد، چرا این امر مهم است و ما در مورد “فقدان دوستی در مردان” چه کنیم؟

جودی یی چانگ چو، استاد دانشگاه استنفورد، که پیشرفت روانشناختی مردان را مطالعه می‌کند، اشاره می‌کند که کاهش روابط دوستانه میان مردان از اواسط و اواخر نوجوانی شروع می‌شود و سپس در بزرگسالی شدیدتر می‌شود.

چو در مقاله‌ای در سی‌ان‌ان می‌گوید، حتی آن‌هایی که با مردان دیگر دوستی دارند، نسبت به زنان، سطح صمیمیت عاطفی کمتری دارند، به‌ویژه که برخی از آنها دوستی قوی را «زنانه» می‌نامند. در حالی که «مردانگی»، همانطور که بسیاری از فرهنگ‌های اجتماعی متعدد توصیف می‌کنند، به معنای رهایی از جنبه لطیف و نشان دادن جنبه سختگیرانه و مستقل و در نتیجه رهایی از دوستی عاطفی است.

چه اتفاقی می‌افتد؟
مطالعات و تحقیقات علمی وقتی که تنهایی را خطرناک توصیف می‌کنند، اغراق نمی‌کنند و اثر آن ممکن است گاهی کشنده باشد. تنهایی با افزایش خطر مرگ زودرس، بیماری‌های قلبی- عروقی، اضطراب، زوال عقل، افسردگی و سکته مغزی مرتبط است.
بر اساس مقاله تخصصی که در مجله نیچر منتشر شده، افرادی که احساس تنهایی می‌کنند ۲۶ درصد بیشتر از کسانی که احساس تنهایی نمی‌کنند در معرض خطر مرگ زودرس هستند.

بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، تنهایی یکی از دلایل خودکشی در جهان است و سالانه حدود ۸۰۰ هزارنفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند.  همچنین نرخ خودکشی در میان مردان سه برابر بیشتر از زنان است.

چگونه می‌توانیم با تنهایی مقابله کنیم؟
احساس انزوا یا تنهایی در برخی مراحل مستلزم مداخله پزشک متخصص برای مدیریت و درمان آن از طریق جلسات درمانی و یا تجویز داروها است.
با این حال، در اینجا چند راه وجود دارد که ممکن است به مردان در کاهش احساس تنهایی کمک کند، از جمله:

–  غلبه بر وراثت نادرست که از اهمیت و ضرورت داشتن روابط دوستانه قوی بین مردان می‌کاهد و در آن بیان و صحبت در مورد احساسات، ناامیدی‌ها و دردها و به اشتراک گذاشتن آنها با دیگران مجاز است.

–  دوباره با دوستان قدیمی ارتباط برقرار کنید. تلاش برای تماس با دوستان قدیمی می‌تواند به بازسازی روابط اجتماعی کمک کند.

– به گروه‌ها یا باشگاه‌ها مانند باشگاه‌های ورزشی یا فرهنگی بپیوندید تا فعالیت‌های مورد علاقه خود را به اشتراک بگذارید.

– ایجاد ارتباط موثر و اشتراک‌گذاری مکالمات در مورد احساسات بدون داشتن احساس خجالت یا ضعف.

– به طور منظم ورزش کنید، مانند دویدن، شنا یا هر فعالیت ورزشی مورد علاقه.

– غذاهای سالم و سرشار از ویتامین و پروتئین بخورید.

– انجام تمرینات مدیتیشن مانند یوگا به بهبود خلق و خو و ایجاد آرامش سلامت روان کمک می‌کند.

– استفاده از رسانه‌های اجتماعی را کاهش دهید و زندگی خودتان را با زندگی دیگران در اینترنت مقایسه نکنید، زیرا کاملا واقعی نیست و فرمت کامل تصویر را نمایش نمی‌دهد.