علت افتادن ناخن پا و راهکارهای درمان و جلوگیری از آن

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

ناخن پا ممکن است به دلایل مختلفی بیفتد

چه چیزی باعث افتادن ناخن پا می شود؟ 

افتادن ناخن پا می تواند تجربه نگران کننده ای باشد، به خصوص اگر مطمئن نباشید که چرا این اتفاق می افتد. ناخن پای شما ممکن است پس از آسیب دیدگی یا ضربه به انگشت پا یا به عنوان یک اثر جانبی برخی داروهایی که مصرف می کنید، بیفتد. در موارد دیگر، ممکن است نشانه ای از عفونت، بیماری پوستی زمینه ای یا اختلال خود ایمنی باشد. 

ضربه مستقیم به ناخن پا یکی از دلایل اصلی افتادن آن است

افتادن ناخن پا چه شکلی است؟

قبل از افتادن ناخن پا، ممکن است متوجه شوید که ناخن از بستر ناخن جدا می شود، اغلب از نوک شروع می شود و به سمت کوتیکول پیش می رود. با بلند شدن ناخن، ممکن است به نظر برسد که ناخن روی بستر ناخن “شناور” است. ناحیه زیر ناخن ممکن است به دلیل جمع شدن هوا، خاک و بقایا زیر ناخن، سفید، قهوه ای یا زرد رنگ به نظر برسد.

هنگامی که ناخن پا در حال افتادن است، ممکن است تغییر رنگ داده، ترک خورده، شکننده، بد شکل یا ضخیم شود. پوست اطراف ممکن است قرمز، متورم و حساس شود، به خصوص اگر عفونت باعث افتادن ناخن پا شود. پوست اطراف ناخن همچنین ممکن است حساس یا دردناک باشد زیرا ناخن پا از بستر ناخن جدا می شود. از دست دادن ناخن پا همیشه دردناک نیست، اما ممکن است متوجه شوید که پوست زیر ناخن ضخیم تر از حد معمول است. 

انواع جدایی ناخن

• آنیکولیز اصطلاح پزشکی برای زمانی است که ناخن پا جدا شده و از بستر ناخن (پوست مستقیم زیر ناخن) بلند می شود و باعث می شود که ناخن پا به طور جزئی یا کامل از بستر ناخن جدا شود. 

• آنیکومازی اصطلاح پزشکی برای زمانی است که ناخن پا از بستر ناخن و ماتریکس ناخن (بافت داخلی زیر کوتیکول ناخن ) جدا می شود و در نهایت به طور کامل می افتد.  

بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس نیز می‌توانند باعث افتادن ناخن شوند

چرا ناخن پا می افتد؟

ناخن پا ممکن است به دلایل مختلفی بیفتد، از آسیب انگشت پا تا شرایط سلامتی زمینه ای. درک علل می تواند به شما کمک کند منبع مشکل را شناسایی کرده و بدانید چه زمانی باید به دنبال مراقبت و درمان پزشکی باشید.

آسیب یا ضربه

آسیب فیزیکی یکی از شایع ترین علل افتادن ناخن پا است. آسیب هایی مانند کوبیدن انگشت پا، افتادن جسم سنگین روی آن یا فشار مداوم کفش های نامناسب یا فعالیت هایی مانند دویدن می تواند باعث جدا شدن ناخن از بستر ناخن شود.

هنگامی که ضربه ای وارد می شود، خون ممکن است زیر ناخن جمع شود و باعث ایجاد رنگ بنفش تیره یا سیاه (از نظر پزشکی به عنوان هماتوم زیر ناخن شناخته می شود) شود. این فشار را افزایش می دهد و در نهایت می تواند باعث افتادن ناخن شود.

علائم دیگر از دست دادن ناخن پا ناشی از ضربه عبارتند از:

• درد ضربان دار در زمان آسیب دیدگی یا با فشار مکرر روی انگشت پا

• افزایش درد با جمع شدن خون زیر ناخن

• تورم اطراف انگشت پا

• حساسیت هنگام راه رفتن یا لمس انگشت پا

عفونت های قارچی

عفونت های قارچی ناخن (به نام آنیکومایکوزیس شناخته می شود) زمانی رخ می دهد که قارچ ها یا مخمرها در اطراف و داخل ناخن رشد می کنند. عفونت اغلب از پاها شروع می شود و به ناخن های پا سرایت می کند و علائمی مانند ایجاد می کند:

• رگه های زرد یا سفید در کنار ناخن

• تغییر رنگ ناخن به سبز یا زرد

• شکنندگی

• پوسته پوسته شدن لبه های بیرونی ناخن

• ناخن های ضخیم

• درد، خارش یا ناراحتی اطراف بستر ناخن

• شکل ناخن تغییر شکل داده یا نامنظم شده است

• بلند شدن ناخن پا از بستر ناخن

هر کسی ممکن است دچار قارچ ناخن شود، اما خطر آن در افراد مسن و افراد مبتلا به دیابت، گردش خون ضعیف، سیستم ایمنی ضعیف و پسوریازیس بیشتر است. 

پسوریازیس ناخن

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی بیش از حد فعال باعث رشد بیش از حد سلول‌های پوستی می‌شود و منجر به پلاک‌های خارش‌دار، ضخیم، سوزاننده یا تحریک‌شده پوست می‌شود. اگرچه پسوریازیس در ابتدا پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما حدود 50 درصد از افراد سال‌ها پس از شروع علائم پسوریازیس، به پسوریازیس ناخن مبتلا می‌شوند. 

هنگامی که پسوریازیس ناخن بر ناخن‌های پا تأثیر می‌گذارد، ممکن است علائم زیر را شامل شود: 

• فرورفتگی یا حفره روی سطح ناخن

• تغییر رنگ ناخن به زرد یا قهوه ای

• بافت ناخن ضخیم و خشن

• جدایی ناخن از بستر ناخن

• ناخن‌های بد شکل یا کج

• درد و حساسیت که ممکن است راه رفتن یا فعالیت بدنی را دشوار کند

برخی از داروها می‌توانند باعث تغییر ناخن شوند

داروها

برخی از داروها می‌توانند باعث تغییر ناخن شوند، از جمله از دست دادن ناخن پا. معمولاً این تغییرات پس از قطع درمان یا تعویض دارو برطرف می‌شوند. داروهای شیمی درمانی مانند Cerubidine و Vyxeos (داونوروبیسین)، Novantrone (میتوکسانترون) و DTIC (دکربازین) می‌توانند باعث بلند شدن ناخن از بستر ناخن شوند. Blexonane (bleomycin)، 5-FU و Adruci (5-fluorouracil) می‌توانند منجر به از دست دادن ناخن شوند.  

برخی از داروها، از جمله آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد التهابی مانند Aleve (ناپروکسن)، می‌توانند پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث جدا شدن یا افتادن ناخن پا شوند. پوشیدن کفشی که هنگام مصرف هر یک از این داروها ناخن‌های پای شما را در معرض نور خورشید قرار می‌دهد، می‌تواند باعث بلند شدن ناخن پا از بستر ناخن یا افتادن آن شود.  

علاوه بر از دست دادن ناخن پا، این داروها می‌توانند باعث تغییرات دیگری در ناخن شوند، مانند:

• نازک شدن یا شکنندگی ناخن‌ها

• تغییر رنگ، مانند زرد شدن یا تیره شدن ناخن‌ها

• تغییرات در بافت ناخن، از جمله خطوط، لکه‌ها یا فرورفتگی‌ها

• بستر ناخن یا کوتیکول دردناک یا حساس

• رشد آهسته یا بدون رشد ناخن

اگزما

اگزما گروهی از بیماری‌های التهابی پوست است که باعث ایجاد بثورات خشک، خارش‌دار یا لکه‌های پوسته‌پوستی روی پوست می‌شود. همچنین می‌تواند بر ناخن‌های دست و پا تأثیر بگذارد و منجر به تغییرات ناخن و از دست دادن آن شود.

این بیماری می‌تواند باعث خشکی، خارش و التهاب پوست اطراف ناخن‌ها شود و ناخن‌ها را ضعیف کرده و آنها را شکننده و مستعد شکستگی کند. اگزما همچنین می‌تواند بر ماتریکس ناخن، بخشی از ناخن که مسئول تشکیل ناخن است، تأثیر بگذارد و باعث ریزش بدون درد ناخن شود که باعث می‌شود ناخن‌ها به طور کامل بیفتند.  

علائم دیگر مشکلات ناخن پا مرتبط با اگزما عبارتند از:

• پوست قرمز، خارش دار یا پوسته پوسته اطراف ناخن

• ناخن‌های ضعیف، شکننده یا ترک خورده

• قرمزی و حساسیت اطراف ناحیه آسیب دیده

علل کمتر شایع

شرایط دیگری که گاهی اوقات می توانند باعث افتادن ناخن پا شوند عبارتند از:

• واکنش های آلرژیک: برخی از لاک های ناخن و محصولات حاوی مواد شیمیایی محرک می توانند باعث واکنش آلرژیک (به نام درماتیت تماسی) شوند که باعث التهاب و در نهایت جدا شدن ناخن پا می شود. 

• عفونت های ویروسی: برخی از عفونت های ویروسی می توانند باعث شل شدن ناخن پا از بستر ناخن یا ریزش آن شوند، معمولاً چند هفته پس از برطرف شدن عفونت. عفونت های ویروسی مرتبط با از دست دادن ناخن پا شامل کووید-19، بیماری دست، پا و دهان و آبله مرغان است. 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

هر زمان که متوجه تغییراتی در ناخن‌های پا خود شدید، از جمله موارد زیر، بهتر است به پزشک مراجعه کنید: 

• بلند شدن ناخن پا از بستر ناخن یا افتادن آن

• تغییر رنگ ناخن

• ضخیم شدن ناخن

• تغییرات بافت ناخن، مانند شیارهای عمیق، حفره‌ها یا فرورفتگی‌ها

• تغییرات شکل ناخن

• ناخن‌های شکننده، گچی یا پوسته پوسته

• همچنین اگر پوست اطراف ناخن‌های پا قرمز، متورم، دردناک یا چرکی است یا اگر به دلیل درد انگشت پا در راه رفتن یا انجام فعالیت‌های فیزیکی مشکل دارید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.

پزشک شما سابقه پزشکی شما را بررسی کرده و پاها و ناخن‌های پای شما را معاینه می‌کند تا علت مشکل را تعیین کند. ممکن است بخشی از ناخن آسیب دیده را کوتاه کنند، بقایای زیر ناخن را جمع آوری کنند یا مقداری از پوست اطراف را خراش دهند و برای بررسی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه ارسال کنند تا به طور دقیق تشخیص داده شود. 

درمان افتادن ناخن پا به علت اصلی آن بستگی دارد

نحوه درمان ناخن پایی که افتاده است

درمان ناخن پایی که در حال افتادن است یا قبلاً افتاده است به علت اصلی علائم شما بستگی دارد. یک ناخن جدا شده نمی تواند دوباره به بستر ناخن متصل شود، بنابراین درمان بر اطمینان از چسبیدن رشد ناخن جدید متمرکز است. رشد ناخن های پا می تواند 12 تا 18 ماه طول بکشد، بنابراین صبور باشید و در حین انتظار برای رشد ناخن جدید، از برنامه درمانی خود پیروی کنید.

اگر ورزش، فعالیت یا کفش باعث آسیب مکرر به ناخن‌های پای شما می‌شود، پوشیدن کفش‌های متفاوت یا حمایتی‌تر برای جلوگیری از وارد شدن فشار بیش از حد به ناخن‌ها ممکن است کافی باشد. هنگامی که یک دارو باعث ایجاد مشکل ناخن می‌شود، پزشک شما ممکن است توصیه کند که نسخه خود را به داروی دیگری تغییر دهید.

داروهای ضد قارچ موضعی یا خوراکی می توانند اغلب عفونت های قارچی ناخن را درمان کنند. بسته به نوع قارچ و شدت عفونت، پزشک شما ممکن است کرم ضد قارچ را تجویز کند که مستقیماً روی ناخن پا استفاده می کنید یا کپسول و قرص خوراکی را برای پاک کردن عفونت تجویز می کند.

با این حال، اگر شرایط پوستی یا خودایمنی باعث علائم ناخن پای شما می شود، باید برای بهبود سلامت ناخن خود، تحت درمان کلی بیماری قرار بگیرید. پزشک شما می تواند طیف وسیعی از تغییرات سبک زندگی، داروها و درمان ها را برای بهبود سلامت کلی شما در صورت داشتن بیماری زمینه ای ارائه دهد.

چگونه از سلامت ناخن های خود محافظت کنید

محافظت از ناخن‌های پا در برابر آسیب و رسیدگی به هرگونه مشکل سلامتی می‌تواند از افتادن ناخن پا جلوگیری کند. بهداشت مناسب پا و مراقبت از ناخن بهترین راه برای مراقبت از پاهای شما و جلوگیری از علل شایع از دست دادن ناخن پا است. در اینجا کاری است که می توانید انجام دهید: 

√ پاهای خود را به طور مرتب با آب و صابون تمیز کنید.

√ کفش‌های مناسب بپوشید که از مش، بوم یا چرم ساخته شده باشند.

√ از جوراب‌های جاذب رطوبت استفاده کنید که رطوبت را از پوست و ناخن‌های شما دور نگه می‌دارد.

√ از لاک ناخن با مواد شیمیایی تحریک‌کننده خودداری کنید.

√ ناخن‌های پای خود را صاف و کوتاه‌تر از انتهای انگشتان پا کوتاه کنید.

√ ناخن گیر  خود را با آب و صابون و الکل تمیز کنید.

√ حداقل ماهی یک بار ناخن‌های پای خود را بررسی کنید تا تغییرات ظاهری یا بافت را بررسی کنید و در صورت مشاهده هر گونه تغییر با پزشک خود صحبت کنید.

مراقبت از پا و حفظ بهداشت آن می‌تواند از افتادن ناخن جلوگیری کند

سوالات متداول درباره افتادن ناخن پا

1. آیا افتادن ناخن پا دردناک است؟

در بیشتر موارد، افتادن ناخن پا دردناک نیست. اما اگر عفونت وجود داشته باشد یا اگر ناخن به طور ناگهانی و در اثر ضربه بیفتد، ممکن است دردناک باشد.

2.  آیا ناخن افتاده دوباره رشد می کند؟

بله، ناخن های افتاده معمولاً دوباره رشد می کنند. اما زمان رشد مجدد به عوامل مختلفی مانند سن، تغذیه و وجود هر گونه بیماری زمینه ای بستگی دارد.

3. آیا می توان از افتادن ناخن پا جلوگیری کرد؟

در بسیاری از موارد، می توان از افتادن ناخن پا جلوگیری کرد. با رعایت بهداشت پا، استفاده از کفش مناسب و تغذیه مناسب می توانید از سلامت ناخن های خود محافظت کنید.

4. چه مدت طول می کشد تا ناخن جدید رشد کند؟

رشد مجدد ناخن ها معمولاً 6 تا 12 ماه طول می کشد. اما این زمان می تواند بسته به عوامل مختلفی متفاوت باشد.

5. آیا می توان از دارو برای درمان افتادن ناخن پا استفاده کرد؟

بله، در برخی موارد می توان از دارو برای درمان افتادن ناخن پا استفاده کرد. برای مثال، اگر علت افتادن ناخن عفونت قارچی باشد، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچ تجویز کند.

6. آیا می توان از روش های خانگی برای درمان افتادن ناخن پا استفاده کرد؟

برخی از روش های خانگی مانند استفاده از روغن های طبیعی می توانند به بهبود سلامت ناخن کمک کنند. اما قبل از استفاده از هرگونه روش خانگی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

مرور سریع

آسیب یا ضربه، عفونت‌های قارچی یا شرایط زمینه‌ای مانند پسوریازیس ناخن یا اگزما می‌تواند باعث افتادن ناخن پا شود. اگر متوجه شدید که ناخن پای شما از پوست زیرین بلند شده است یا ناخن پای شما افتاده است، به پزشک متخصص پوست یا متخصص پا مراجعه کنید. هر چه زودتر به دنبال درمان حرفه‌ای باشید، شانس بهبود سلامت ناخن و جلوگیری از مشکلات آینده ناخن بهتر است.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته