بهداشت نیوز

همه ما در جست‌وجوی شادی هستیم؛ آن حس خوب و پایداری که به زندگی‌مان رنگ و بو می‌دهد. اما اغلب تصور می‌کنیم شادی، جایزه‌ای است که در انتهای یک مسیر سخت و پس از رسیدن به موفقیت‌های بزرگ به ما داده می‌شود.

پسر ۱۵ ساله‌ای که اجازه ندارد به خانه دوستش برود، اما دوستانش می‌توانند به اتاق او بیایند؛ دوربین، اینترنت و گوشی‌اش زیر نظر والدین است. وقتی مراقبت بیش از حد به کنترل تبدیل شود، نوجوانان چگونه آزادی و هویت خود را تجربه می‌کنند؟

تنفس بخارات سوختی مانند بنزین موضوعی است که در زندگی روزمره بسیاری از مردم اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد، اما پژوهش‌های علمی تازه نشان می‌دهند که این مواجهه می‌تواند پیامدهای مهمی برای سلامت روان داشته باشد.

تصور کنید فردی را می‌شناسید که یک روز پر از انرژی، سرخوش و پرحرف است، اما چند هفته بعد، همان فرد به‌سختی از رختخواب بلند می‌شود، بی‌انگیزه است و حتی امیدی به آینده ندارد. چنین نوسان‌های شدید در خلق‌وخو فقط یک «حالت روحی گذرا» نیستند و می‌توانند علامتی از اختلال دوقطبی (Bipolar Disorder) باشند.

استفاده از پستانک مخصوص بزرگسالان در برخی از کشورها رو به افزایش است. شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی برای مقابله با استرس زندگی روزانه به استفاده از پستانک روی آورده‌اند. اما نظر کارشناسان در این باره چیست؟ آیا قضاوت زودهنگام و احیانا تمسخرآمیز در مقابل این پدیده درست است؟

در عصر حاضر که امید به زندگی و انتظارات فردی رو به افزایش است، پدیده “طلاق خاکستری” – جدایی‌های پس از پنجاه‌سالگی – به روندی جهانی بدل شده است. آمارهای اخیر، افزایش چشمگیر این جدایی‌ها را نشان می‌دهد که مفاهیم سنتی ازدواج، سلامت روان و استقلال فردی را به چالش می‌کشد. این مقاله به واکاوی علل، پیامدها و راهکارهای این پدیده پیچیده از منظری جهانی می‌پردازد

چگونه زمان را بهتر مدیریت کنیم؟ چه روش‌هایی برای استفاده بهتر از زمان وجود دارد؟ اگر اینها سؤالاتی است که شما هم در زمینه مدیریت زمان با آنها مواجه هستید، احتمالاً این مطلب برایتان مفید خواهد بود.

اینکه می‌گویند عشق بین والد و فرزند، بی‌قید و شرط است، حقیقت دارد. اما هر رابطه‌ای، حتی عمیق‌ترینشان، دستخوش تغییر و تحول می‌شود. هیچ دورانی پُرتلاطم‌تر از نوجوانی نیست؛ جایی که گویی فرزند دلبندتان ناگهان به موجودی بیگانه تبدیل می‌شود که دیگر با اشتیاق قبل در کنارتان نمی‌ماند، کمتر حرف می‌زند و حتی گاهی نگاه‌هایش بویی از دلخوری یا رنجش دارد. آیا این یک “نفرت رشدی” گذراست یا نشانه‌ای از یک مشکل عمیق‌تر؟ و مهم‌تر از آن، به عنوان والدین چطور باید در این مسیر پرفراز و نشیب، راه خود را پیدا کنیم؟

گزارش‌ها از افرادی که پس از تعامل با چت‌بات‌های هوش مصنوعی مولد (AI) به روان‌پریشی مبتلا می‌شوند که باعث می‌شود آنها نتوانند بین واقعیت و غیر واقعیت تمایز قائل شوند در چند ماه گذشته افزایش یافته است.

با باز شدن درهای مدرسه و قدم گذاشتن کودکان به سال اول دبستان، دنیایی تازه و پر از تغییرات برایشان آغاز می‌شود؛ جایی که بازی‌های بی‌دغدغه خانه جای خود را به قوانین مدرسه می‌دهد و دوری از آغوش گرم والدین، ترسی در دل آنها می‌کارد.

متخصص روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه زندگی در خوابگاه علاوه بر مزیت‌هایی که دارد گاهی می‌تواند باعث اضطراب دانشجویان خصوصا نووردی‌ها شود، گفت: این مسئله برای دانشجویانی که از شهر خود فاصله‌ زیادی دارند و تازه وارد دانشگاه شده‌اند، چالش برانگیزتر است.

روانشناس تخصصی کودک و نوجوان به ترس برخی دانش آموزان نسبت به حضور در مدرسه بدون والدین اشاره کرد و گفت: اگر کودک شما با بهانه‌های مختلف از رفتن به مدرسه امتناع می‌کند، آرامش خود را حفظ کنید و به صورت تدریجی کودک را خود جدا کنید.