ارتباط تفاوت‌های ساختاری مغز با میزان اثر بخشی ریتالین
مجموعه: اخبار پزشکی
تاریخ انتشار : دوشنبه, 21 خرداد 1403 12:16
تحقیقات جدیدی که در Nature Mental Health منتشر شده، یافته‌های جالبی را در مورد رابطه بین اثربخشی داروی اختلال نقص توجه؛ بیش فعالی (ADHD) و آناتومی عصبی فردی مشخص کرده است.
همشهری آنلاین؛ مطالعات نشان می دهند تفاوت‌های ساختاری در مغز ممکن است بر میزان واکنش بزرگسالان مبتلا به ADHD به داروهای محرک مانند متیل فنیدات که معمولاً به عنوان ریتالین شناخته می‌شوند، تأثیر بگذارد.
نشانه های ابتلا به بیش فعالی
ADHD یک اختلال عصبی رشدی شایع است که با علائم بی توجهی، بیش فعالی و تکانش گری مشخص می شود. با وجود آنکه نشانه های این بیماری معمولا در دوران کودکی آغاز می شود، اما در حدود ۶۵ درصد از افراد تا بزرگسالی هم همچنان باقی می ماند.
بزرگسالان مبتلا به این بیماری با مشکلاتی مانند بی‌ثباتی شغلی، رفتار مجرمانه و سوء مصرف مواد مواجه هستند. داروهای محرک مانند ریتالین یک گزینه درمانی اولیه است که با افزایش سطح دوپامین و نورآدرنالین در مغز در ارتباط است و به بهبود توجه و کنترل رفتارهای تکانشی کمک می کند.
اثر بخشی ریتالین
با وجود اثر بخشی بالای داروی ریتالین، تعداد زیادی از بزرگسالان مبتلا به ADHD به آنها پاسخ نمی دهند و این دارو برای آنها اثر ندارد. اما چرا این دارو برای بعضی افراد اثر بخشی لازم را ندارد.
به گزارش سایت Neuroanatomy تاثیر گذاری این دارو در نتایج درمان بسیار مهم است. مطالعات قبلی نشان داده اند که عوامل ژنتیکی، الگوهای امواج مغزی و اتصال در مناطق خاصی از مغز ممکن است بر پاسخ درمانی تأثیر بگذارد. با وجود این، این مطالعات در درجه اول بر کودکان متمرکز بود و شکافی در درک مکانیسم ها در بزرگسالان ایجاد کرد.
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید