در جهان امروز، سلامت دیگر تنها به معنای نبود بیماری نیست؛ بلکه به معنای تأمین امنیت جسمی، روانی و اجتماعی افراد در تمام ابعاد زندگی است. در این میان، تصادفات جادهای یکی از مهمترین و تلخترین چالشهای تهدیدکننده سلامت در کشور ما محسوب میشود؛ چالشی که سالانه هزاران خانواده ایرانی را داغدار میکند و نظام سلامت را متحمل هزینههای جبرانناپذیر انسانی و اقتصادی میسازد.
پویش «نه به تصادف» برخاسته از دغدغه جمعی جامعه سلامت و دغدغهمندان ایمنی عمومی است؛ حرکتی نمادین اما ریشهدار که از دل آمارها، دردها و واقعیتها برآمده است. این پویش با هدف آگاهسازی عمومی، مطالبهگری از مسئولان و تقویت فرهنگ ایمنی ترافیک، تلاش دارد جان انسانها را در صدر اولویتهای سیاستگذاری قرار دهد.
آنچه این پویش را متمایز کرده، همراهی بیسابقه و پرمعنای جامعه علمی و صنفی کشور با آن است. بیش از ۱۰۰ انجمن علمی گروه پزشکی و نیز انجمنهای صنفی حوزه تجهیزات پزشکی، با صدور بیانیههایی صریح، حمایت خود را از این حرکت انسانی و علمی اعلام کردهاند. این همراهی، گواهی روشن است بر اینکه حفاظت از جان انسانها، فراتر از تخصصها و مرزهای حرفهای، یک مسئولیت مشترک انسانی است.
اساتید برجسته نظام سلامت نیز با پیوستن به این پویش، نهتنها اعتبار علمی آن را تقویت کردهاند، بلکه پیامی روشن به جامعه مخابره کردهاند: هیچ پیشرفتی در حوزه سلامت، بدون حفظ جان انسانها در برابر مرگ خاموش جادهها، کامل نخواهد بود.
بهعنوان فردی که در تقاطع علوم مهندسی و نظام سلامت قرار دارد، باور دارم که راهکارهای کاهش تصادفات، صرفاً در حوزه قانون و فرهنگ متوقف نمیشود. ما نیازمند بهرهگیری هوشمندانهتر از فناوریهای نوین، سیستمهای هشداردهنده، تجهیزات ایمنی پیشرفته و استانداردسازی طراحی وسایل نقلیه و جادهها هستیم. اینجا دقیقاً همانجایی است که دانش مهندسی پزشکی نیز میتواند نقشآفرینی کند؛ در طراحی تجهیزات ایمنتر، در نظارت هوشمند بر سامانههای اورژانس، و در بهرهگیری از دادههای سلامت برای تصمیمسازیهای مؤثرتر.
پویش «نه به تصادف» یادآور این حقیقت تلخ است که ما به مرگهای خاموش عادت کردهایم. وقت آن رسیده که به این عادت پایان دهیم؛ با آگاهی، با همدلی، و با اقدام.
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید