ضرورت توجه به ظرفیت های طب ایرانی در حوزه گردشگری

به گزارش وبدا، دکتر حسین رضایی زاده، پزشک و متخصص طب ایرانی، با بیان اینکه بسیاری از مردم اروپا از طب ایرانی استفاده می‌کنند، افزود: در کشوری مثل هندوستان بیش از ۸۰ درصد خدمات پزشکی مبتنی بر طب سنتی است و هند با این کار، بخشی از سلامت را به مردم واگذار کرده است. در آفریقا نیز ۸۰ درصد مردم از طب سنتی استفاده می‌کنند و به طور کلی تا ۷۵ درصد در کشورهای توسعه یافته از طب سنتی استفاده می‌شود.
 
وی ادامه داد: در چین با یک و نیم میلیارد جمعیت تا حدود ۴۰ درصد از خدمات نظام سلامت مربوط به طب سنتی است و بیش از ۴۴۰ هزار موسسه در چین خدمات طب سنتی را ارائه می‌دهد و در زمینه طب سنتی، تخت بیمارستانی نیز در چین وجود دارد. 
 
دبیر هیات ممتحنه و ارزشیابی رشته طب سنتی و تاریخ علوم پزشکی اظهار کرد: سال ۲۰۲۱ برآورد بازار جهانی طب سنتی و مکمل حدود ۹۳ میلیارد دلار بود و در سال ۲۰۲۳ پیش‌بینی شده است که به ۴۱۱ میلیارد دلار برسد بنابراین در این شرایط باید به سراغ مزیت‌های طب ایرانی برویم که در طب های سنتی دیگر کشورها وجود ندارد.
 
دکتر رضایی‌زاده تصریح کرد: ظرفیت‌های زیادی در گیاهان دارویی وجود دارد هم در حوزه مواد غذایی، هم آفت کش‌های گیاهی، داروهای گیاهی، لوازم آرایشی و بهداشتی و هم افزودنی. بسیاری از این‌ها را انحصارا در ایران داریم.
 
وی ادامه داد: تنوع انواع گیاهان دارویی در پاکستان، حدود 300 نوع اما در ایران دو هزار و 300 نوع است که سهم ما از ارزآوری ۱۰۰ میلیون دلار و بسیار اندک است در حالیکه نرخ صادرت پاکستان در این زمینه، یک و یک دهم میلیارد دلار است. از سوی دیگر کره جنوبی به رتبه دوم جهان در تولید لوازم آرایشی با مزیت طبیعی بودن، تبدیل شده و از سیاست های اصلی این کشور است.
 
دبیر هیات ممتحنه و ارزشیابی رشته طب سنتی و تاریخ علوم پزشکی بیان کرد: سریع‌ترین رشد بازار در زمینه طب سنتی، مربوط به خاورمیانه و آفریقا است و بازار مصرف با زیرساخت‌هایی که فراهم شده، مربوط به اروپاست البته کره جنوبی، چین و هند نیز به شدت با هم در این زمینه رقابت دارند.
 
رضایی‌زاده تصریح کرد: اندازه بازار جهانی گردشگری سلامت در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۱۵ میلیارد دلار تخمین زده شده و انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۳۰ این رقم به حدود ۲۸۶ میلیارد دلار برسد. 
 
وی با بیان اینکه ظرفیت‌های بومی ایران و طب ایرانی در دسترس ماست، این ظرفیت را شامل گردشگری تندرسی مثل بومگردی‌ها، گردشگری طبیعت درمانی مثل رفتن به کویر، گردشگری پزشکی گردشگری اقلیمی، گردشگری آب درمانی، گردشگری خوراک مثل زعفران، گردشگری گیاهان دارویی و گردشگری لباس دانست.