آبله مرغان؛ بیماری شایع اولین فصل سال

به گزارش وبدا، دکتر مسعود مردانی با بیان اینکه اینکه احتمال ابتلا به آبله مرغان در فصل بهار افزایش می‌یابد، اظهار کرد: عامل ابتلا به آبله مرغان یک بیماری ویروسی حاد است که منجر به بروز تب و بثورات جلدی (جوش‌های پوستی) در فرد مبتلا خواهد شد. درگذشته این بیماری مخصوص کودکان بود اما با افزایش سطح بهداشت در جامعه کودکان در مراحل ابتدایی زندگی به این بیماری مبتلا نمی‌شوند و در بزرگسالی با آبله مرغان درگیر می‌شوند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تاکید بر اینکه نشانه‌های ابتلا به آبله‌مرغان در بزرگسالان به مراتب شدیدتر از کودکان است خاطرنشان کرد: این بیماری ارتباط مستقیم با سن دارد، هر چه سن ابتلا افزایش یابد علامت‌های بیماری نیز شدید‌تر است.
دکتر مردانی از ظهور جوش‌های پوستی آبله مرغان در قسمت‌های مختلف بدن مانند سر، صورت، اندام و در برخی موارد در تمام بدن به عنوان علائم ابتلا به این بیماری یاد کرد و گفت: دوره حاد این بیماری 7 روز است اما در برخی افراد بهبود بیماری ممکن است بین دو تا سه هفته نیز ادامه دار باشد.
این متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری با بیان اینکه به افراد توصیه می‌شود برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری از دست دادن و دیده بوسی با مبتلایان خودداری کنند، خاطرنشان کرد: این بیماری واگیر‌دار است به شکلی که با کوچک‌ترین تماس با فرد آلوده، بیماری انتقال می‌یابد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه معمولا این بیماری در کودکان سالم خفیف است و در موارد شدید، ضایعات می‌تواند تمام بدن را پوشش دهد، اضافه کرد: ممکن است در گلو، چشم‌ها و غشاهای مخاط مجرای ادرار و واژن نیز نشانه‌هایی از بیماری ایجاد شود.
به گفته وی بثورات تاولی و خارش دار ناشی از عفونت آبله مرغان بین یک هفته تا 20 روز (بسته به شرایط فرد متفات است) پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و معمولا حدود ۵ تا ۱۰ روز این بیماری نشانه‌های خود را دارد.
دکتر مردانی به برخی از نشانه‌های آبله مرغان که ممکن است یک یا دو روز قبل از بثورات ظاهر شوند اشاره کرد و افزود: تب (اغلب با تب خفیف ۳۷.۸ تا ۳۸.۹ درجه‌ی سانتی‌گراد شروع می‌شود)، کاهش اشتها، سردرد، خستگی و احساس ناخوشی عمومی از جمله نشانه‌های این بیماری است.
وی توصیه کرد: در صورت ابتلا به آبله‌مرغان ضایعات را نخارانید ممکن است خاراندن ضایعات شما را در معرض خطر عفونت باکتریایی قرار ‌دهد و همچنین می‌تواند باعث برجای ماندن محل ضایعات شود.