اما این اتفاق تلخ باید مبنای بازنگری هایی قرار گیرد تا مجددا تکرار نشود. اولا وقتی پزشکی یا احدی از کارکنان نظام سلامت تهدید می شوند باید مسئولین نظام سلامت، مسئولین انتظامی و قوه قضاییه این تهدید را جدی تلقی کنند و صرف تهدید هم باید جرم انگاری شود و برای جلوگیری از خشونت از ابتدا چاره اندیشی شود. وقتی تهدید کننده بی محابا به شیوه های حضوری، مجازی یا تلفنی یا به هر صورت دیگری تهدید می کند و بازخواست نمی شود طبیعتا جری تر شده و اقدامات خود را خشن تر می کند.
ما اخیرا در شیراز پزشکی را از دست دادیم که به دلیل تهدیدهای مکرر خانواده بیماری که بهترین درمان ممکن را گرفته بود و با نظر گروه درمان، قطع عضو شده بود، دچار افسردگی و منجر به خودکشی شد. مجازات های فعلی متاسفانه حتی برای خشونت فیزیکی بر عیله کارکنان نظام سلامت بازدارندگی خود را از دست داده اند.
جریمه صدهزار تومانی که بر اساس مفاد 608 و 609 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 صادر می شود اولا تصریحی برای کارکنان نظام سلامت ندارد و در ثانی بازدارندگی هم ندارد. در بسیاری از کشورها، مجازات خشونت بر علیه کارکنان نظام سلامت به صورت ویژه دیده شده است. خود درمان و ارائه خدمت آن هم در شرایط کمبود بسیاری از وسایل و امکانات و تاخیر در پرداخت ها به ویژه در بیمارستان دولتی و در مناطق محروم، مشقت بار است. اگر این مشقت با توهین و تهدید هم همراه شود، عملا ماندگاری کارکنان نظام سلامت و ارائه خدمت دچار اختلال جبران ناپذیری می شود.
ما در جریان بررسی برنامه توسعه هفتم پیشنهاد کردیم موضوع خشونت علیه کارکنان نظام سلامت مورد توجه قرار گیرد که وعده داده شد بعدا در لوایح یا طرح ها بحث خواهد شد، اما اقدامی هنوز رخ نداده است.
موضوع دیگر جو سازی و موج سواری علیه کارکنان نظام سلامت به ویژه پزشکان است. انکار نمی کنم تخلفاتی در نظام سلامت داریم ولی متاسفانه قربانی خشونت معمولا از جمله در همین مورد یعنی از دست دادن شادروان زنده یاد دکتر داوودی، افرادی هستند که از جان و دل برای سلامت بیماران کار کرده و در شرایط سخت هم درس داده و هم مراقبت بیمار را بدون چشمداشت مالی انجام داده اند.
یاسوج بخش خصوصی قلب ندارد. زنده یاد دکتر داوودی بدون چشمداشت خدمتگزار بیماران محروم بود. حتی در شب حادثه تا آخر شب به ویزیت بیماران مشغول بوده است. باید با کسانی که با توهین به کارکنان نظام سلامت موج سواری می کنند، فالوور می گیرند یا سودای نمایندگی و رای آوری در سر می پرورانند، برخورد قاطع انجام شود. سازمان نظام پزشکی باید علیه تک تک این افراد شکایت کند تا گزافه گویی برای شان راحت نباشد. مدعی العموم نیز باید نسبت به ترک فعل خود در صیانت از جایگاه پزشکان پاسخگو باشد و برای این مساله بعد از این اقدام کند.
💬 نظرات خود را با ما در میان بگذارید